عشق یعنی..

من درون قفس سرد اتاقم

دلتنگ.

می پرد مرغ نگاهم

تا دور.

آه باران باران

پر مرغان نگاهم را شست.

از دل من اما

چه کسی

نقش او را خواهد شست؟

 

 

 

 

 

 

 

آمدم تا مست و مدهوشت کنم اما نشد

عاشقانه تکیه بر دوشت کنم اما نشد

 آمدم تا از سر دلتنگی و دلواپسی

 گریه تلخی در آغوشت کنم اما نشد

 آرزو کردم که یک شب در سراب زندگی

 چون شراب کهنه ای نوشت کنم اما نشد

 نازنینم، نازنینم

 یاد تو هرگز نرفت از خاطرم

 آمدم تا این سخن آویزه گوشت کنم اما نشد

 شعله شد تا به دل خاکستر احساس تو

 لحظه ای رفتم که خاموشت کنم اما نشد

 بعد از آن نامهربانیهای بی حد وحصر

 سعی کردم تا فراموشت کنم اما نشد


 

چرا خانه ما سیب نداشت...؟

تو به من خندیدی

 

و نمی دانستی

 

 من به چه دلهره از باغچه ی همسایه

                                                     سیب را دزدیدم

 

 

باغبان از پی من تند دوید

 

             سیب را دست تو دید

 

                              غضب آلوده به من کرد نگاه

 

                                            سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک

 

 

و تو رفتی و هنوز

 

سالها هست که در گوش من آرام آرام

 

                           خش خش گام تو تکرار کنان

                                                      می دهد آزارم

 

 

و من اندیشه کنان

 

             غرق این پندارم

 

                             که چرا

                                 خانه ی کوچک ما سیب نداشت

 



تو کی ....

روزی دل من به عشق ایمان داشت

 

تا نغمه جان بخش تو از دور شنید

 

وندر آن مزرع آفت زده شوم حیات

 

شاخ امیدی کاشت

 

چشم در راه تو بودم که تو کی می آیی

 

بر سر شاخه سرسبز امید دل من

 

تو کی می خوانی....


عشق یعنی...

عشق یعنی همچو من شیدا شدن

             عشق یعنی قطره دریا شدن

عشق یعنی دیده بر درب دوختن

                 عشق یعنی در فراغش سوختن!

عشق من

عشق طرح ساده لبخند ماست

              معنی لبخند ما پیوند ماست

                    عشق یعنی اینکه ما باور کنیم

                           یک دل دیگر ارادتمند ماست.